In een kleurrijke wijk van Rotterdam zet pastor Raquel Medina zich dag en nacht in voor haar gemeenschap. Als voorganger van de Spaanstalige kerk Casa de Restauración Sinaï is ze in de weekenden en avonden actief in de kerk, terwijl ze overdag als woonbegeleider bij de NAS Stichting werkt. Haar dagen zijn gevuld met zorg, begeleiding en betrokkenheid.
De kerk waar Raquel voorgaat, telt veel alleenstaande moeders. “Bij ons in de kerk heeft bijna niemand een uitkering,” vertelt ze. “We helpen mensen actief bij het zoeken naar werk, en dat werpt zijn vruchten af.” Haar rol gaat veel verder dan het leiden van vieringen en Bijbelstudies. Gemeenteleden kloppen bij haar aan met vragen over opvoeding, werk, financiën en persoonlijke problemen.
Een typerend voorbeeld van haar inzet is haar betrokkenheid bij de slachtoffers van de Toeslagenaffaire. “Ik heb twintig moeders aangemeld als gedupeerden. Tien van hen zijn inmiddels erkend. De anderen helpen we zelf, want zij kampen nog steeds met schulden en weten vaak niet waar ze terecht kunnen. Schrijnend.” Raquel begeleidt hen persoonlijk naar instanties, zit bij rechtszaken en biedt een luisterend oor. “Door mijn werk ken ik de weg, en die kennis zet ik in voor de gemeenschap.”
Ook kinderen krijgen aandacht binnen de kerk. Er zijn activiteiten gericht op hun ontwikkeling, al is het aanbod beperkt door het gebrek aan geschikte ruimte. “We zouden zoveel meer kunnen doen als we een goede plek hadden,” zegt Raquel.
Tijdens de Interreligieuze Markt van het Platform Levensbeschouwing en Religies deed Raquel een oproep aan burgemeester Carola Schouten: “Er is in Rotterdam dringend behoefte aan meer ruimte voor kerken. We hebben een plek nodig waar we samen kunnen komen, niet alleen op zondag, maar ook door de week. Een plek waar we onze spullen kunnen bewaren en onze activiteiten kunnen uitbreiden. Kan de gemeente beleid maken dat het makkelijker maakt om gebouwen te huren of te kopen?”
Raquel is geen uitzondering. In Rotterdam zijn talloze voorgangers van internationale kerken die zich zeven dagen per week inzetten voor hun geloofsgemeenschap. Ze bieden niet alleen spirituele begeleiding, maar ook praktische hulp, sociale steun en een gevoel van thuis. Hun werk draagt bij aan vitale gemeenschappen waarin mensen zich gezien en gesteund voelen.